De blog-serie Weg met die Gum! is gebaseerd op de presentatie van Margaret Sap tijdens het
Meester in Kunst seminar op 5 november 2019.
Weg met die gum!
Meer aandacht voor het creatieve proces in de klas bevordert de vorm van intelligentie die de toekomst nodig heeft.
***
Kinderen en volwassenen twijfelen nogal eens aan hun creatieve talent. Toch beginnen ze meestal dapper en vol goede moed aan een tekening. Het feit dat de meesten binnen vijf minuten direct gaan gummen – voordat ze goed en wel op weg zijn – is de reden achter de titel van dit drieluik.
Leerlingen en cliënten nodig ik uit – in de verschillende werkvormen die ik hanteer – met zwarte permanente stift hun eerste lijnen te zetten. Dat heeft een reden: ik leid ze over de drempel van twijfel.
Met respect voor het goede oude gummetje (heb jij ze ook gespaard?), presenteer ik met plezier deze blog-serie: Wèg met die gum!
Nieuwsberichten horen we aan met grote ogen, open monden en lege handen. De wereld en haar toekomst vragen om oplossingen voor complexe vraagstukken.
Hoe bereid je daar als leerkracht je leerlingen op voor?
Voor welke toekomst onderwijzen we onze kinderen?
Voor functies die vandaag nog honderd procent mensenwerk zijn, maar in 2040 niet meer bestaan? Kunstmatige intelligentie neemt binnenkort grotendeels het technische werk uit handen.
Onvoorziene, niet te berekenen situaties vragen om mensen die creatief, adequaat en constructief reageren. (UPDATE maart 2020: sneller dan verwacht, zoals de huidige wereldwijde pandemie bevestigt).
Als rechtvaardigheid en duurzaamheid de wenselijke pijlers zijn waar de aardbol om draait, zijn empathisch burgerschap, creativiteit en samenwerking de drijvers waar we ons als leerkrachten en ouders op zullen richten.
Vormende rol als leerkracht
Het is onze verantwoordelijkheid als volwassenen de nieuwe generatie ‘klaar te stomen’.
In hoeverre zie jij in dat het noodzakelijk is meer aandacht te schenken – thuis en in de klas – aan creatief denken en handelen?
Het nieuwe curriculum is een koerswijziging in de goede richting. Positief ontvangen met nieuw licht op kunsteducatie. In de praktijk is niettemin lef nodig om als directeur, leerkracht, ouder en kind meer tijd en aandacht voor creatieve vakken op te eisen.
Leerkrachten gun ik het vertrouwen hun vormende bijdrage zó in te zetten, dat zij kinderen van nu de vaardigheden en menselijk eigenschappen aanleren waar de nabije toekomst om vraagt.
En dat dàt hun onderwijs prioriteit mag zijn.
Praktijkervaring
Keuzes dúrven nemen en accepteren gaat niet iedereen goed af, zelfs niet aan de top van het internationale bedrijfsleven. Het is een cultuur-gerelateerde vaardigheid die je van jongs af aan meekrijgt. Of niet.
Die vorm van scholing en het aanwakkeren van een onderzoekende geest begint op de basisschool. Het komt van pas in alle lagen van de maatschappij.
Ik pleit voor meer creatieve activiteit in de klas, waarbinnen een kind leert zelf beslissingen te nemen.
Het bevordert op een natuurlijke wijze de inbreng en ideeën van je leerlingen en wijzigt de manier waarop je met kinderen spreekt. Om met Sir Ken Robinson te spreken: “Dan leiden we leiders en innovators op in plaats van volgers.”
Drie kernelementen
In de muziek-, sport- en modewereld staat creativiteit hoog in het vaandel.
In deze blog-serie deel ik kernelementen met je uit drie verschillende branches, waarin ik inzichtelijke ervaring heb opgedaan. Keer op keer lukt het deze bedrijven om grote successen en culturele doorbraken te behalen.
Wat zijn deze kernelementen?
- Kameraadschap en vertrouwen.
- Weerstand als weg naar groei.
- Inspiratie, oefening en creatieproces. En later: evaluatie.
Elementen die goed toepasbaar zijn in de klas. Lees hier de volgende blogpost in deze serie.